Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Απεξάρτηση. Τώρα ή αλλιώς don't cry for me Argentina

Με το in a matter of speaking των nouvelle vague να παίζει στο ριπίτ σκέφτομαι από το πρωί, τι θα γίνει τέλος πάντων μ' αυτή τη χώρα. Φάγαμε τα χημικά μας, τα κρότου λάμψης, φωνάξαμε η χούντα δεν τελείωσε το 73 (όντως δεν τελείωσε το 73, το 74 τελείωσε, μετά το πολυτεχνείο - άρα το σύνθημα στη βάση του αληθές όσο τίποτα άλλο), μας κυνήγησαν ιδρωμένα μπατσάκια τρομαγμένα με τα γκλόμπ τους, την πλήρωσαν και κάτι άκυροι τουρίστες μές στην τούρλα του Σαββάτου την ώρα που ο Γιωργάκης έτρωγε ψάρι (σημειολογικά άραγε;) την τροφή που μυρίζει θανατικό, στη Σμαράγδα στην Πεύκη (που να μην τον έβρει - θα ΄λεγε η γιαγιά μου) εγώ ανακάλυψα (επιτέλους) το τουίτερ και άφησα το λαγο μου να σιγοοβράζει στο ζουμί του. Με την πεποίθηση ότι η συμπαντική οικονομία θα λειτουργήσει καλύτερα από την ελληνική θα αναμείνω στωικά το πλήρωμα του χρόνου και το πολιτικό - κοινωνικό κόστος που θα πλήξει αναπόφευκτα τους ανάλγητους ψαροφάγους (να θυμίσω το ιστοριάκι με τον πάγκαλο αν και το διέψευσε..), δηλαδή την ώρα που θα διακοπεί η 30η επανάληψη του ελληνικού σίριαλ για το έκτακτο δελτίο - μακελειό από τη νέα τρομοκρατική οργάνωση που θα απαρτίζεται από έναν αρχιτέκτονα, ένα δικηγόρο, μία κομμώτρια, τυπάκια σαν κι εμάς που δυστυχώς πια δεν θα έχουν τίποτα να χάσουν. Για να ξεγυαλίσει το αγριεμένο μάτι μας προτείνω δεκαπενθήμερο εγκλεισμό σε κοινότητες απεξαρτησης από τα καθημερινά. Μου αρέσει το όνομα ΣΤΡΟΦΗ, αν και πιασμένο. Στροφή στον έρωτα και Στροφή στην τέχνη.

Υ.Γ  Τι κακό μπορεί να σου συμβεί όταν η Αμαλία Μουτούση σφάζει τα παιδιά της για να εκδικηθεί τον άπιστο, 2.000 χρόνια μετά; Όταν όλος ο Αριστοφάνης γίνεται μαλλιοκούβαρο στο πιάνο του Σταμάτη Κραουνάκη και η Αμάντα Μιχαλοπούλου βγάζει καινούριο βιβλίο κι εσύ το ξεφυλλίζεις στην παραλία, κάνοντας χώρο να κάτσει και το αμόρε στην μικρή σας ψάθα; Εδώ θα είμαστε, ό,τι και να γίνει, θα καθόμαστε στις εξέδρες και θα χειροκροτάμε τους ταλαντούχους, θα αγοράζουμε τα βιβλία τους, θα αγαπάμε και θα κοιτάμε ψηλά. Γιατί με τόσα χημικά, εξελιχθήκαμε και μόνο εμείς θα επιζήσουμε, σαν τις κατσαρίδες.http://www.youtube.com/watch?v=-uZlvKXnYU4&feature=player_embedded