Η νέα τάξη πραγμάτων έχει και το χαβαλέ της. Ας πούμε εδώ στο γραφείο το νέο νόμισμα είναι τα συνδετηράκια και τα ανταλλακτικά του συρραπτικού. (όλα είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης. το να μην μπορείς να πιάσεις με κάποιο τρόπο δύο κόλλες χαρτί μπορεί να ταράξει βάναυσα την εσωτερική σου ηρεμία). Είναι αυτό που λένε καμιά φορά ότι δεν καταλαβαίνεις τη χρησιμότητα ενός μέλους του σώματός σου παρά μόνον αν το χτυπήσεις. Εκεί λοιπόν που είχες τους συνδετήρες και τους πετούσες, τους στράβωνες για να γράψεις το όνομά σου, ή έπιανες αυτό το τσουλούφι που πετάει, τώρα τους φυλάς ως κόρην οφθαλμού και όταν βρίσκεις κανέναν στη τσάντα νοιώθεις όπως όταν κατέβαζες τα χειμερινά και έβρισκες μέσα διπλωμένο πεντακοσάρικο. Οι Αθηναίοι συμπεριφέρονται λες και παίζει στα κοσμικά μεγάφωνα "ανδρεναλίνη, κανένας δεν θα μέίνει, Αθήνα είσαι Καμίνη" (εν προκειμένω στο μυαλό του αθηναίου "η αθήνα" είναι βρισιά και χρησιμοποιείται γαι να απαξιώσει τον πολλά υποσχόμενο δήμαρχο που πριν ενάμιση χρόνο περίπου είχε γεμίσει τις καρδίες μας Ελπίδα. εν προκειμένω στο μυαλό του αθηναίου "η Ελπίδα" είναι η τραγουδίστρια που τραγουδάει στο δήμαρχο, "είναι που λείπεις εσύ"). Προτείνω για άλλη μια φορά αποποινικοποίηση των ναρκωτικών (αφου κάνουν όλοι ούτως ή άλλως, δεν υπάρχουν λεφτά για πέταμα, ελάτε ρε παιδιά, λίγη κατανόηση δηλαδή, να χαλαρώσουμε λίγο) γιατί τα νεύρα όλων είναι πολύ τεντωμένα, ειδικά των οδηγών και είναι πραγματικά κρίμα. Άσε που πήρε και η μάνα μου δίπλωμα προσφάτως και δεν θα ήθελα να τη δω παλουκωμένη στην αυλή μας σαν άλλη νύφη του δράκουλα από κάποιον μανιασμένο παύλα απογοητευμένο οδηγό παύλα φορολογούμενο. Για όλους τους ανωτέρω λόγους και
με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου
ΣΑΣ ΚΑΛΩ ΝΑ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
για τη φουκαριάρα τη μάνα μου
