Μια παλιά συνήθεια που δεν μπορεί να κοπεί είναι η αναζήτηση
βαθύτερου προγνωστικού μηνύματος από το υπερπέραν στο πρόσωπο του κουλουρτζή
που μου πουλάει το πρωινό κουλούρι της ημέρας που φέρνει σημαντικά νέα. Η επιλογή
του κουλουρτζή δεν είναι βεβαίως τυχαία αλλά αποτέλεσμα ενδελεχούς μελέτης και έρευνας η
οποία έχει συνεκτιμήσει τη φρεσκότητα παύλα τραγανότητα του κουλουριού και την
αύρα του εκάστοτε κουλουρτζή που το προσφέρει προς πώληση. Το μήνυμα είναι σχεδόν νομοτελειακό και
συνοψίζεται στο εξής: πώς είναι δυνατόν η σημερινή μέρα να πάει στραβά και να
φέρει κακά μαντάτα όταν το κουλούρι είναι τόσο φρέσκο και τραγανό και ο
κουλουρτζής αρνείται να πάρει το τάλιρο (πεντάευρω για τους λιγότερο λούμπεν)
και αντιπροτείνει αγαθά «φέρτα μου τη Δευτέρα μάνα μου». Οι κουλουρτζήδες, ως
άλλοι προφήτες αυτού του αλλόκοτου όντος που παίρνει αποφάσεις για τη ζωή μας και
καθορίζει το ρου των πραγμάτων (;;), απαντώνται σε συγκεκριμένα σημεία των δρόμων και
την ώρα που προσφέρουν το κουλούρι αντί αντιτίμου, σου δίνουν με το βλέμμα τους
την απάντηση που ζητάς. Δεν χρειάζεται να μπει σε λόγια, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Αγοράσαμε λίγο χρόνο ακόμα. Με υπομονή και πίστη αναμένουμε το επόμενο.
(χτύπημα) Καλημέρες.
Υ.Γ. Ένας φίλος έλεγε δεν πιστεύω στο Θεό πιστεύω στον άνθρωπο. Ένας άλλος φίλος πάλι έλεγε ο, τι δεν θέλω να παρουσιάσω σαν δικό μου, λέω ότι το λέει ένας φίλος
