Gaudi for the masses

Θέλω αυτός ο ήλιος που βγήκε σήμερα, να έιναι ο ήλιος της δικαιοσύνης να βάλει όλα τα πράγματα σε μία τάξη, ηθική, ναι, ηθική τάξη, όπως πρέπει να είναι και να μην κοπροσκυλάει στα μπαρ με το χιονιά του σαββατοκύριακου, δηλαδή θα χάσουμε τελείως τα μυαλά μας εδώ στην Αθήνα, δεν έχει λογική αυτό το πράγμα, απόλυτα αρμονικό όμως σε κάθε περίπτωση με τα υπόλοιπα παρανοϊκά που συμβαίνουν στις ζωές μας. Ομοφοβικός μπρουτάλ φίλος, μου αναλύει τον έρωτα δύο καουμπόηδων με ένα δάκρυ να στέκεται στην άκρη του ματιού του (είδε κατά λάθος το brokeback mountain στην τηλεόραση), γκροτέσκες περσόνες της αθηναϊκής νύχτας μεταμορφώνονται σε madres sagradas διαγράφοντας εν μία νυκτί λαμπρή καριέρα σε μπάρες και αθηναϊκά ανατομικά στρώματα, άνοστο γλυκό με γιαούρτι και μέλι καταβροχθίζεται από πεινασμένη ομήγυρη υπό το θρασύ λεκτικό πέπλό του cheese cake, επίμονη οσμή γαρίδας έχει εγκατασταθεί στο σπίτι μου, ποτίζοντας την ατμόσφαιρα τόσο ανεξίτηλα που σκέφτομαι να ρωτήσω τη σπιτονοικοκυρά αν επιτρέπεται η υπομίσθωση, αγαπημένη φίλη αρνείται να περάσει το κατώφλι, ορκίζεται ότι η μύρωδιά της γαρίδας της φέρνει ναυτία, τα λέμε για δέκα λεπτά απο κει, κατεβαίνει κάτω, τη χτυπάει ο αέρας, ξαναανεβαίνει, της ξαναέρχεται ναυτία, τα ξαναλέμε από το κατώφλι, ξανακατεβαίνει κ.ο.κ. το σκηνικό επαναλαμβάνεται τρεις φορές. Εάν ζούσα στην αρχή του αιώνα στην καταλονία και φυσούσα το χρήμα της εποχής θα παράγγελνα στον αγαπημένο μου gaudi μια άλλη sagrada famiglia, φτιαγμένη από εμάς, έναν ομοφοβικό τύπο με μούσκλια, τρεις πεινασμένους με κουτάλια, μια γαρίδα με βαλίτσα, μια πόρνη με ένα βρέφος, μια γυμνάστρια με ναυτία και ένα πληκτρολόγιο. Και όλα αυτά στο θυρεό της τοπικής μπυραρίας. Τέρμα οι εκκλησίες. Δώσαμε. (κουκουρουκουκου παλοοοομα)
http://www.youtube.com/watch?v=QuYKOx834Pw&feature=related